اول روز شمارم رو بنویسم ، بعد فردا آپدیت میکنم و یه کم متاهلانه میگم...
کارهای روز 355:
نوشتم
قرار بود بشینم در مورد اتفاقات 97 بنویسم
و با همون حال و هوا برم نوروز 99 و اتفاقات 98 رو بنویسم
نوشتم
برای خودم نوشتم ، کوتاه و مختصر و (به نظر خودم) مفید
از بعد از اون دوران لعنتی ، روز شمارها از بین رفتن
روزشمار برای ایام بد ، هم خوبی داشت هم بدی
355 روز تا عید 98
بشمارم و بگم چه کردم و برم جلو
خدا بهتون صبر بده :-D
میخوام در این ایام خوب هم روز شمار بذارم
خوبیشو میدونم ، بدیشو نمیدونم
میرم جلو ببینم چطور میشه
خیلی جمهوری اسلامی طور
یاد هولدن خدا بیامرز افتادم که میگفت تو هر چیزی رو به سیاست ربط میدی :-D
پست نمیذارم ، ولی گاها استوری سیاسی میذارم
میخواستم سایت شخصی خودم رو بزنم و وبلاگو تخته کنم
ولی فعلا وقتش نیست
فعلا مدیران سایتو هم اوکی کنم هنر کردم
خلاصه که من با قدرت دارم بر میگردم :-D
بعد از مدت ها
من ، اینجا ، توی تیوان نشستم و اینقدر کارهای عقب افتاده و کارهای در لحظه رو راست و ریست کردم که دارم یک نفس راحت میکشم و برای انجام کارهای اینده برنامه ریزی میکنم
...
مین الان یه کار که باید انجام میدادم رو یادم اومد :-\
ولی خوب هیییییییییییچ اهمیتی نداره
سه سوته اوکیش میکنم
هنوزم میتونم نفس راحت بکشم
به نشانه شکر برم یه وضو بگیرم یه نماز درست و حسابی بخونم
همه اش وسط نماز فکرم میره سمت کار
فک کنم بلاخره بتونم یه نماز بدونه فکر به هیچ چیز دیگه بخونم
آخرین بار فک کنم نمازی بود که توی کوی دانشگاه تهران ، توی مرکز تعمیرات کامپیوتر بهاررایانه مشغول به کار بودم...
وقتی که کسی نبود ، میرفتم مسجد کوی و یه نیم ساعتی برای خودم خلوت میکردم
جاتون خالی واقعا
حاااااااااااااالی میدادا
بازم میرم
ایشالا
جدا میگم
واقعا میگم
هنوز ، بعد از چندین ماه ، محض رضای خدا یک ذره زندگی حالت مسخره و عادی و تکراری نگرفته
بعد از سربازی هیچ روزیم حس بیهودگی نداشتم
حالا اگر خیلی طرفدار سربازی هستید ، حرفم اینطور برداشت کنید که این هم از برکات سربازی هست که اینقدر مضخرفه که باعث میشه بعد از اون بیشتر قدر زندگی عادی رو بدونی
و اگر خیلی مسیح طور فکر میکنید اینم بذارید به حساب ظلم نظام در حق خانم ها که سربازی نمیتونن برن تا بعدش از زندگی بیشتر لذت ببرن
انصافا خیلی میتونم روی این پاراگراف بالا حرف ... که چه عرض کنم ... زر بزنم ولی خوب حسش نیست و با این نیت هم این نوشته رو شروع نکردم
این نوشته رو شروع کردم که یه کم حرف بزنم ، در درجه اول هم برای خودم
دلم میخواد یه چیزایی در مورد اولین تجربیات ازدواج بگم ، ولی حس میکنم نپخته اس
خیلی خام خیلی پر شک و تردید
هم قسمت های خوب و هم قسمت های بدش
دلم میخواد در مورد تصمیمات سال اینده ام بگم
در مورد برنامه ریزی ها و طرح ها و استفاده از تجربه ها و ...
اما حس میکنم خیلی ساده لوحانه اس
خیلی بچگانه
شاید واقعا هم پاشون وایسم و عملیشون کنم (که فکر میکنم به صورت کلی پاشون هم وایمیستم و این رو بر اساس تجربه میگم)
ولی بازم یه حس خامی داره ، حس بچگی داره ، دوسش ندارم
دلم میخواد در مورد دیدگاه های جدید سیاسی بگم
در مورد اتفاقات نو
ولی به نظرم خیلی به من ربطی نداره
یعنی من با این اعتقاداتی که دارم ، قاعدتا نباید «خیلی» وارد این قضایا بشم
گفتم خیلی ها
همون نزدیکای انتخابات فقط یه دور براتون یاداور میشم که هم چپی اومده و هم راستی و همیشه نتیجه یکی بوده
یا مثلا رای ندادن هم خودش یه رای محسوب میشه ، با رای ندادن هم میشه نظرمون رو اعلام کنیم
خیلی قوی تر و اثرگذار تر از رای دادن گاهی
حالا سر وقتش میگم
خلاصه که خیلی چیزا دلم میخواد...
بگذریم
کاری که نپخته نیست ، خام نیست ، بچگانه نیست و اتتتتتتتتتتتفاقا خیلی هم نیازه که انجامش بدم کار فعلیم هست
یک دنیا برنامه و هدف و کارای ریز و درشت
کاری که الان باید انجام بشه همینه
متنی که الان باید نوشته بشه درباره همینه
ایشالا در موردش مینویسم
یه سری جمله ها هم تا مغز استخون ادم پیش میره
شاید لحظه اش مهم باشه
چه زمانی ، توی چه حالی ، توی چه وضعیتی ، با چه پیشینه فکری و به چه شکلی پیام رو دریافت کنی
به هر حال خیلی تا عمق وجود من فرو رفت این حرف
نوشته بود 3 تفریح توی زندگیت داشته باش
یک تفریح که برات پول بسازه
یک تفریح که برات بدن سالم و روی فرم بیاره
یکیش هم روحت رو تغذیه کنه
بی نظیر نیست؟
احساس میکنم باید حتما 50 سالم میشد تا خودم به این نتیجه برسم
بعد از خوندن این عبارت ، احساس میکنم یه فرصت مجدد زندگی گرفتم
تصور کن...
یه چیز روتین
مثل چک کردن اینستاگرام ، ایمیل ،تلگرام...
مثل سر زدن به بعضی بازی ها...
مثل راه رفتن ، غذا خوردن ، برای بعضی ها رانندگی کردن ، برای بعضی ها نماز خوندن
روتین و روال
اصلا خودتم نمیفهمی داری چیکار میکنی
خیلی شیک و راحت و ساده برای خودش میره جلو
دیگه نیازی نیست براش برنامه بریزی ، فکر کنی و انرژی بذاری
همینجوری شیک و مجلسی میری جلو و تمام! کارا خودش انجام میشه
تو فقط برای رشد بیشتر، برنامه های تازه ، تفریح و گردش ،حل چالش ها و ... برنامه میریزی فکر میکنی
و سلامتی و حس درونی و پول خوب (به ترتیب الویتش از نظر خودم نوشتم) خودش هلو بپر تو گلو میاد سمتت...
عالیه واقعا
خیلی خوب میشه اگر بتونم عملیش کنم
این «اگر» که میگم هم صرفا از روی عادته ، وگرنه معلومه که میتونم
در حال حاضر در یک خستگی عمیق روحی و جسمی به سر میبرم
به شدت به یک هفته مرخصی نیاز دارم و البته که به هیچ عنوان دسترسی بهش رو ندارم و احتمالا تا عید هم دسترسی نداشته باشم
امیدوارم توی عید فرصت فراهم بشه 2-3 روز استراحت اینجوری داشته باشم
البته شاید بتوونم دو هفته دیگه یه تعطیلی 4 روزه واسه خودم دست و پا کنم
ببینم چطور میشه
به هر حال در وضعیت فعلی کاراییم به شدت کاهش پیدا کرده
وقتی این مدلی میشم ، در ظاهر زمان زیادی رو استراحت میکنم (یا بهتره بگم تلف میکنم) ولی در باطن هیچ خستگی در نمیره!
نیاز دارم دو سه روز دراز بکشم ،فرندز ببینم ، Orang is the new black ببینم و ...
3-4 ساعت کانتر و فوتبال بازی کنم
3-4 ساعت اینستاردی گردی کنم
برم یه 2 ساعت خیابونا رو متر کنم و آهنگ گوش بدم و فکر و تصور کنم
و ...
امیدوارم روزش برسه زودتر
نقدا جمعه رو دارم که تا ساعت 11 وقت دارن استراحت کنم ، بعدش یه جلسه دارم و بعدشم کلاس تا 8 شب
ببینم این جمعه صبح ، چقدر خستگیمو در میکنه
اولین بار حاج مهدی بهم یاداور شد که اسم کوچه و خیابونمون چقدر انقلابیه...
17 شهریور
شهید نواب صفوی
هرچی هم زور زدیم که تاریخ بله برون بیافته یه روز دیگه نشد
قبلش فاطمیه بود
بعدش هم مراسم عروسی یکی ازفامیل هاشون
22 بهمن بله برون
تکبیر
مرگ بر اینوری و اونوری و ...
ولی انصافا اگر برم محضر ببینم عاقدمون مثلا رئیسی کسی هست ، انقدر با کله قند خودمو میزنم تا بمیرم
گفته باشم
برگشته گفته :
اگر پسر بود براش همه کار میکردیم
دختر زاییده دیگه گوسفند بگیریم که چی
کی تموم میشه؟!
ما که پسریم ولی این میزان از حماقت و کودنی هیچ توجیهی نداره