اگر من جای خدا بودم، دهن امین هاشمی رو بابت اینکه اینقدر کم خون میده سرویس میکردم
کلا دو سه بار رفتم توی عمرم
خسیس
بدبخت
بخیل
تو غلظت خون داری
خون ندی برات بده
یه عده خون لازم دارن
مفته
یه وعده غذا میخوری جبران میشه
نمیمیری
من نمیدونم اگر این بی خیری نیست چیه پس
خوب یه وقت خالی کن برو بده اون خون نجسو دیگه
ادم گاهی حالش از خودش به هم میخوره حقیقتا
هیچ وقت به یه تصمیم درست و جامع در مورد حیوونا نرسیدم
اخر چی حسابشون کنم، چه حسی نبست بهشون داشته باشم
مثال میزنم:
امروز توی راه یه گربه کوچولو که تیو یه فنجون جا میشد (بدون اغراق) وسط پیاده رو خودشو جمع کرده بود و اروم میو میو میکرد
اسنپ داشت میومد
گفتم سریع میگردم یه جا یه سوپری پیدا میکنم یه شیری چیزی براش میریزم
نمیدونم اصلا مشکلش این بود یا نه ولی دلم میخواست یه کاری کنم
اصل داستان چیز دیگه است که در ادامه میگم
اما همینجا هم تناقض شروع میشه
کسی دنبال کمک به یه گربه بود، که همین چند وقت پیش حدودا یک دهم یه گوسفند کامل رو در قالب کله پاچه و شب قبلش پای یک مرغ رو روی برنجش خورده بود!
اون مرغه و گوسفنده ادم نبودن، این گربه ادم بود؟
خواستم وسط داستان یه نمونه از خوددرگیری بی پاسخم رو نشون بدم
بعد برم سراغ اصل مطلب
خلاصه که به طرز شگفت انگیزی هیچ جا نه سوپری باز بود نه دکه ای بود
اسنپ تقریبا سی ثانیه دیگه میرسید که یه جایی دور از خودم یه سوپری باز دیدم
سریع رفتم که شیر و بگیرم و بیام بدم به گربه و رفع تکلیف بشه و برم سر کارم
موتوری فلان فلان شده به جای اونجایی که من لوکیشن زدم، صاف اومد جلو در سوپری وایساد گفت شما اقای هاشمی هستی؟
هیچی دیگه
بچه هایی که با هم رفتیم بیرون از سر وقت بودن من با خبرن
اصلا تو کتم نمیره کسی رو الاف کنم
خلاصه که با این سطح از درگیری ذهنی که سر حیوونا دارم و با توجه به اینکه هیچ درگیری ذهنی سر الاف کردن مردم ندارم و کاملا میدونم کارم درسته، گربه رو بیخیال شدم و اومدم سر کار
بیخیال که چه عرض کنم
دو ساعتی ازش میگذره و هنوز دارم بهش فکر میکنم
ولی به هر حال
فکره از اون تناقضه میاد و اگر حل بشه گربه هم دیگه حله
خلاصه که هنوز تکلیفمو با حیوونا مشخص نکردم
تا امروز ده ها بار ادم هایی رو دیدم که خیلی محکم به نظر میومدن ولی نقطه ضعف های گنده و شکننده ای داشتن
و متاسفانه شاهد شکسته شدن بعضی هاشونم بودم...
الان برام محرزه که گنده ترین مسئولین و ادم کش های کشور هم همینطورن
ولی خوب هرچی فکر میکنم و سعی میکنم تصور کنم نمیتونم
اینکه اینا هم اگر بهشون نزدیک بشی، دوست بشین، بشینید پیش هم، از دلایلشون میگن
از منطق هاشون
از اینکه چرا دستورهاشون به قتل عام، در حقیقت تصمیم های بدی نبوده
یا اونا بی گناه بودن و نمیخواستن اینطوری بشه
اگر دستوراتشون باعث ادم کشی شده و اینا نمیخواستن، پیگیری نکردن قضیه هم دلیلی داشته، مصلحتی داشته
مطئنم
مطئنم اگر بشینی پای حرفشون حتی شاید برای لحظاتی قانع بشی
تازه در حالی که قدرت و ثروتی هم بهت نمیرسه!
حالا فکر کن کنار این توجیحات قدرت و ثروت تقریبا بی نهایت هم باشه
واقعا گاهی اوقات قضاوت هامون علیه ادم کشا به دور از انصافه
کل آبان هیچی نگفتم
این اخرا دیگه این یه کلام پرید بیرون
یه کم شل کردم
وقتایی که شل میکنم فکرم به جاهای بهتری میرسه
کار مهما رو انجام بدم، غیر مهما رو شل تر کنم
این همه تصمیم و کار نصفه نیمه رو جمع کن
تصمیم جدید فعلا ممنوع
حتی خوباش
حتی عالیاش
بنویس یه گوشه باشه واسه بعد...
سر کرونا که توی بیمارستان به معنی واقعی کلمه افقی شده بودم قدر راحت نفس کشیدن رو دونستم
قدر اینکه میتونم غذا بخورم بدون اینکه با هر لقمه اش از بالا تا پایینم درد بگیره
قدر اینکه میتونم صاف وایستم، یه دستشویی به دل خوش برم، یه دقیقه بخوابم بدون اینکه از شدن سرفه سردرد بگیرم
و این رو باید به خودم دائم یاداوری کنم
چون مهمه
چون حیفه
چون اگر دو - سه هفته اونجوری درد کشیدم، هزاران هفته هم بدون درد بودم
ولی اون دو سه هفته رو یادم موند
و این ته قدر نشناسیه
و من نمیخوام ادم قدر نشناسی باشم
عنوان مطلب روز چهل و ششم رو که نوشتم
هنوز نیومده بودم توی مطلب که سریع توی ذهنم اومد این همه منفی زندگیت؟ اگر نه که این همه منفی بافی چیه؟
چرا همه اش پشیمونی و مرگ و ...؟
چرا موفقیت و زندگی و ... نه؟
واقعیتش یه حس بدی داره جفتش
هم از شادی ها گفتن هم از غم گفتن
از غم زیاد بگی یه حالت بدبخت نمایی داره و حس بدی داره
از خوشی ها زیاد بگی یه حس ... وای خدایا چه باکلاس فارسیش یادم نمیاد ولی انگلیسیشو یادم میاد :-)) یه حس bragging داره
خلاصه که جفتتش رو نمیشه خیلی گفت
یه حد وسط باید گرفت
و به نظرم الان خیلی از حد وسط به سمت سیاهی و بدبختی فاصله گرفتم
یه کم مثبت گفتن و مثبت فکر کردن هم بد نیست
احتمالا یه روز پشیمون میشم از اینکه به اندازه کفای حواسم به خورد و خراکم نیست
از اینکه دودوتا چهارتا نمیکنم که بدنم چی نیاز داره و فقط برای سیر شدن میخوره
اینکه حسبا کتاب ویتامین و پروتئین و ... بدنم رو نگه نمیدارم
اینکه ورزش نمیکنم
ورزش نمیکنم
ورزش نمیکنم
نه باشگاه و ... که تو خونه هم نمیکنم
تنبلی تنبلی تنبلی
لعنت خدا به این تنبلی
بهتر از یوتیوب سایت داریم توی دنیا؟!
جدا
خیلی فوق العاده است
بعضی روزا میشینم پاش یه دور کل زندگیم مرور میشه
بخش های مختلف زندگیم ازش تغذیه میکنه
یه دفعه میبینی سر صبح با دیدن یه ویدیو در مورد کارم شروع میکنم و تجربه متخصصین خارجی که هم حوزه هستن باهام رو یاد میگیرم
از اونجا میرم ولاگ زندگی توی یک سری شهر های خوب و بد کانادا و آمریکا و سوئد و ... (سیستم هم اینطوریه که میرم توی گوگل سرچ میکنم worst city in ... بعد جای خالی رو با یه کشوری، ایالتی چیزی پر میکنم و میرم ولاگ های بدترین شهرها و در کنارش هم بهترین شهرهای کشورها رو میبینم)
از اونجا یهو سر در میارم از ویدیوهای طنز میاپلیز و فرشادسایلنت و ...
یا نگاه میکنم میبینم ای دل غافل نیم ساعته نشستم پای حرفای علی بندری یا دارم ویدیوهای مربوط به جنگ های تاریخی رو میبینم (برای مثال این ویدیو)
خلاصه که دنیاییه
دانشگاهیه
خدا باعث و بانیشو رحمت کنه
فیلترکنندگانش رو هم ... به راه راست هدایت کنه
ولی جدا من گند زدما
با این مدیریت کردم
حالا خودم رو بازم بهتر از قبل مدیریت میکنم
ولی توی تیم فضاحتی میزنم فقط نمیدونم لطف خداست، شانسه چیه که گندش در نمیاد
بابا این نیست مدیریت کردن
به پیر به پیغمبر این نیست
این رفاقتم نیست چه برسه به مدیریت
راضی نیستم از خودم
زمان بیشتری باید بذارم براش
همین
یعنی همه چیشو میدونم
یا حداقل تا الان از کمبود اطلاعات به مشکل نخوردم
از زمان نذاشتنه
الان که خوب فکر میکنم در واقع این مشکل مدیریت خودمه که زمان از دستم در میره و برای تیمم وقت کافی نمیذارم :-|
درستش میکنم ایشالا
درستش میکنم...
دوست
اشنا
همکارم
و...
دارم برای همه وقت میذارم به جز خودم
چندماهی هست دلم میخواد برم درست و حسابی بشینم توی پارک
یه بار رفتم...
یا برم یه دور مثل قدیما مشتی وار و طولانی و مفصل بشینم توی مسجد
یا بازم مثل قدیما برم مسجدهای جدید که قبلا نرفتم
این یه غر نیست
یه یاداوری مجدده
وقتش رو دارم
باید مدیریتش کنم و برم و لذتشو ببرم