یک سوم راه 90 روزه خودم رو رفتم

یک بار وسطش ول کردم و ننوشتم

ولی در کامل پررویی ادامه دادم

 

کاری که فکر میکنم توی بقیه زندگی هم باید انجامش بدم

چه بسا که سالهاست دارم همین کارو میکنم و نتیجه عالی هم داده همیشه

 

اینکه کاری که نقص میخوره رو با همون نقصش ببری جلو و سعی کنی نقصه رو برطرف یا حتی بعضا مخفی کنی

از اینکه بزنی کنار، پشیمون بشی، از نو شروع کنی و ... خیلی بهتره

 

اوه اوه اوه

از نو شروع کنی

فکر نمیکنم ایده ای بدتر از این باشه

اتلاف وقت مطلق

تو اگر میتونی حلش کنی، از همینجا به بعد حلش کن

از نو شروع کنی درستش میکنی؟ فکر نمیکنم

بماند چقدر چیزا که از دست میره

 

بدترین ایده است