باگ خلقت فقط اونجاش که با هرکی راحتترم، هرکی رو بیشتر دوست دارم و ... در نهایت و برایند رفتارهام، بیشتر اذیتش میکنم!!!!!
یعنی چون با طرف خیلی راحتم خیلی چیزا رو رعایت نمیکنم
وقتی به کسی خیلی نزدیک نیستم بیشتر زنگش میزنم چون میگم توقع داره دیگه
ولی وقتی ببهش زیادی نزدیکم یعنی چی این حرفا؟ توقع چی؟ تو همه چیز منی، نزدیک ترین منی...
مگه من به خودم زنگ میزنم؟ مگه من سراغ خودمو میگیرم؟ :-)) خنده داره اصلا
تویی هم که سراغت رو نمیگیرم یا کمتر میگیرم از همین بابته
یا مثلا احترام زیادتر رو من به شخصه به کسی میذارم که بیشتر باهاش رو در بایستی دارم
وقتی نزدیک شده بهم دیگه کره خر کوچولو منه دیگه :-)) دختر پسرم نداره
این لطف کره خر و ... رو من اصلا به کار نمیبرما
ولی حقیقتا لفظ هایی که به کار میبرم رو نمیتونم بگم پس فکر کنید همین کره خرو میگم بهتره اینطوری :-))
همین دیگه
باگ منه البته
باگ خلقت نیست
بنده ...... با این خلقیاتم با افراد نزدیک زندگیم
که قطعا باید درست بشه
