اشغال ترین چیزی که توی زندگیم خریدم ماشین بوده
روز بی دردسر و بدبختی نداشته برام
دزدی، تصادف و ...
تقصیر من بوده یا نبوده اشون مهم نیست
مهم اینه که مثل ادمی زاد هر گورستونی که میخواستم برم یه اسنپ یا تپسی میگرفتم
میومدن جلو در سوارم میکردن جلو در پیاده ام میکردن
زر زر مفت بقیه راجع به اینکه "یه وقت شب و نصف شب که اسنپ نمیاد" هم زمانی که کرونا گرفته بودم با خاک یکسان شد
ساعت 3 نصف شب در عرض کمتر از 5 دقیقه اسنپ رسید
نزدیک به 200 میلیون پول رو برای یک لگن دست دوم اشغال که از روز اولم با مدل و همه چیش مخالف بودم خوابوندم که برارم روز به روز دردسر و مصیبت بیاره
همه جان میسوزه هم این پوله بخوابه هم من بخوام یا با اسنپ برم اینور اونور یا توی گه ترین اب و هوای جهان با مترو و اتوبوس هلاک بشم
حالم از هرچی ماشینه به هم میخوره به خصوص این اشغال خودم
اگر محض رضای خدا یک دهم چیزی که من به اطرافیانم اهمیت میدم اونا هم به من میدادن این تیکه کثافت تا الان فروخته شده بود و از شرش خلاص شده بودم
یعنی به معنای واقعی شر خالصه
هیچ خیریتی نداره
کثافت مطلقه
هیچ وسیله ای به این پر دردسری و مسخرگی و چرتی و ... من تا امروز نخریدم
بعد بابت مایه ابرو ریزی، این قدرم پول بدم...
ساعت 11 و نیم شب میتونستم سوار اسنپم بشم برم برسم به مقصد و شب رو اروم و با اسایش سرم رو بذارم رو متکی بخوابم
ولی باید درگیر یه سری عنتر بازی بشم که چه خبره "ماشین هزار تا خوبی داره"
خاک برسرتون با این قوه تصمیم گیریتون که این لجن از نظرتون خوبی داره
