چرا واسه سلامتی اره
واسه امنیت جانی اره
واسه پدر و مادر و ... اره
ولی برای دلایل خندیدنمون و شاد بودنمون و تفریح کردنمون نه؟
چرا واسه اینا شکر نمیکنیم زیاد؟
خودمو میگم
چرا اینقدر کم؟
چرا واسه اینکه موقعیت این رو داشتم (چه جسمی، چه زمان به دنیا اومدن چه هر چیز دیگه) که با فرندز بخندم، با himym بخندم، با کلیپ های میا و کوروش بخندم خدارو اینقدر کم شکر میکنم؟
چرا واسه اینکه موقعیت این رو داشتم که کال اف دویتی بازی کنم، هات پر سوییت بازی کنم، کلش بازی کنم و ... اینقدر خدارو کم شکر میکنم؟
توی شکر کردن نعمت ها لازم هست ادم یه وقتایی یه ذره بیشتر عمیق بشه
یه کم برای خودش دعاهای شکر کردن خدارو شخصی سازی کنه
خیلی بیشتر حال میده و بیشتر از ته دل میشه