اول خوبیشو بگم یا بدیش؟ اول بدیش
بدیش اینه که من ارتباط برام مهمه ، یعنی نیاز به دوست دارم
نیاز به یک رفیق
به یکی که باهاش معاشرت داشته باشم
توی هر جا
یه رفیق ، همه جا نمیتونه دنبالت باشه
توی اونجایی که نمیتونه دنبالم باشه باید یکی رو داشته باشم
این بدیشه
خوبیش اینه که یه دونه کافیه
یه جوری جورش میکنم
یه جوری رد میشم میره
خوبیش اینه که معمولا یه نفر رو پیدا میکنم
خوبی دیگه اشم اینه که خیلی برام مهم نیست این یه نفر دوستیش چقدر عمق داره
جلوم یه ذره ظاهر داری کنه کافیه
یه سلام علیک و حالت چطوره و روزت چطوره و کمک خواست هم بگم بگه که فک کنم جایگاهی تو زندگیش دارم
در همین حد برام کافیه