فضای بلاگ اینطوریه که فقط به امید اینکه خورشید مطلب جدید گذاشته باشه وبلاگ رو باز میکنم
ببینم بغل اسم بلاگ خورشید میدرخشه یا نه؟
فضای بلاگ اینطوریه که فقط به امید اینکه خورشید مطلب جدید گذاشته باشه وبلاگ رو باز میکنم
ببینم بغل اسم بلاگ خورشید میدرخشه یا نه؟
بعضی حرف های دری وری هم خیلی مفیدن
مثلا "خودت باش"
با رفتار دیگران تغییر نکن
آرامش درون داشته باش
زندگی در لحظه و ...
اینقدر غیر عملی و چرت و پرت گفتنش و البته اینقدر زیااااااااااد تکرار شده که، تبدیل به شعار دری وری شده
ولی وقتی توی زندگی، عملا بهش برسی اون موقع دیگه نه شعاره، نه دری وریه نه هیچی دیگه
100% حرف عملی و مفیدی میشه
مثلا همین که برنامه منظم و خوب و به درد بخوری برای هر هفته ام داشته باشم
آرزو بود واقعا
امروز داشتم برنامه هفته بعد رو مینویشم و کارهای باقی مونده از برنامه هفته قبل رو توش جا میدادم که دیدم دارم اون آرزو رو عملی میکنم
اصلا نفهمیده بودم
ظاهرا یه بخش بزرگی از آرزو ها همینطوری عملی میشن
وقتی بهش میرسی که دیگه اون شور و هیجان رو برای رسیدن بهش نداری
دیکه حسش نمیکنی
البته اینکه از رسیدن بهش لذت ببری، شاکر باشی و کیف کنی و... خیلی ساده است
اینکه بنویسیشون و هر از چندگاهی برگردی بهشون نگاه کنی
به دلیل "آرزو" بودنشون فکر کنی
و چقدر کیف میده دیدن عملی شدن آرزوهای حتی کوچیک
خدایاشکرت