یکی از مرض های بدی که من دارم اینه که میشینم یه سری اسم ها رو سرچ میکنم و حال خودمو باهاش بد میکنم!
امروز نشسته بودم اسم عوامل سریال "ساعت برنارد" رو سرچ میکردم و حال خودمو بد میکردم...
حالم وقتی بد میشه که که میبینم یه سری هاشون (اکثرشون) ته موفقیتشون یه سریال بوده و تمام
این حالم رو از دو جهت بد میکنه:
1- چقدر بد میشه اگر منم ته موفقیتم همینقدر کوچیک باشه
2- چقدر بدتر میشه اگر همینم دست پیدا نکنم!
حالا در مورد کارگردان ساعت برندار (David Cobham) دیدن مصاحبه هاش توی یوتیوب هم حالم رو بد میکنه
با اینکه خیلی فیلم ها و سریال های موفقی زمان خودش ساخته و فقط ساعت برنارد نبوده
ولی بازم احساس میکنم کمه
کم تاثیر بوده
احساس میکنم برای یه ادم که تا سن بالا اون همه تلاش کرده کم بوده
و بازم ترس شماره دو
اگر من همینقدرم نباشم چی؟
اگر یک دهم اینم نباشم چی؟
