هدف من برای عید غدیر سال دیگه فقط یه چیزه
بتونم حداقل 30 میلیون پول کنار بذارم که به یه روستایی مثل اینجاهایی که پرشین اورهرد داره توی استوری نشون میده کمک کنم
امسال من حداقل 300 میلیون خرج خونه و عروسی و ... کردم و هنوز هم دارم با قسط و ... باقیشو میدم
در حالی که یه عده بر اساس بی پولی توی بیمارستان ها مردن
شب ها گشنه خوابیدن
از بی پولی خجالت کشیدن
و ...
و من هنوز اینقدر حیوونم، که میتونم این خونه رو نفروشم و کمکشون کنم
میتونم صبر کنم تا سال دیگه، تا بهشون کمک کنم
میدونم که میتونم اینجوری زندگی کنم
نمیخوام ادا در بیارم
ولی مطمئنم که نمیتونم از این سبک دفاع کنم
هیچ منطقی براش ندارم
اینکه "اول پایه زندگی خودم رو بسازم بعد به دیگران کمک درست و حسابی کنم" اصلا لبه نظرم قابل دفاع نیست
اینکه "فعلا ریز ریز و خرد خرد کمک میکنم تا بعد که اوضاع بهتر شد کمک درست حسابی کنم" به نظر قابل دفاع نیست
و من با همینا زندگی میکنم
ولی میدونم که میتونم هر لحظه بهشون فکر کنم
که هر وقت خواستم یه چیز حتی کوچیکی بخرم، حتی یک پرس غذا بخورم، بهشون فکر کنم
فکر کردن خالی نه
فکر کردنی که ادامه اش بشه اینکه اون چیز رو نخرم مگر اینکه برای اونا هم بخرم
اون غذا رو نخورم مگر اینکه برای اونا هم پولشو کنار بذارم
و واقعیتش من از خودم بدم میاد که میتونم یکی خودم یک نفر بخورم
و یکی برای هزاران نفر دیگه کنار بذارم!
ولی نمیخوام ادا در بیارم
نمیخوام تصمیمی بگیرم که قرار باشه زیرش بزنم
خدایا به امید خودت
