یک سری افراد هستن که توی زندگی خیلی قبولشون داریم
میگیم فلانی کار درسته
اخلاقاش، رفتاراش، کلا زندگیش...
من برای خودم هم همچین چیزی قائلم
یک من ارمانی
کی میشه من ارمانی خودم بشم؟
بگم این امین عالیه
اخلاقش، رفتارش...
یکی از چیزایی که لازم بود تا به من ارمانی برسم، صبح زود بلند شدن بود که خود تقریبا بهش رسیدم
دوست دارم 5 صبح پاشم
5 و نیم یا شش پا میشم معمولا
خوبه بازم
یک سری دیگه اش ایناست:
- نماز رو اول وقت، مثلا توی همون نیم ساعت اول بخونم
- هر روز حداقل 30 تا 60 دقیقه مطالعه داشته باشم (حالا خلاصه کتاب صوتی باشه یا متن باشه یا هرچی)
- وقت بیشتری برای مطالعه های اعتقادی بذارم
- بیشتر به غذایی که میخورم و بحث نیازمندی های بدنم اهمیت بدم
- حدواقل هفته ای 6 ساعت ورزش کنم
- کمتر حرف بزنم! حرفی که لازم نیست بزنم. حرفی که اگه نزنم نه به کارم لطمه میزنه نه به ارتباطاتم نه میمیرم نه هیچ چیز دیگه
- و...
یه حدیثی بود توی این مایه ها که هرچیزی رو که واقعا بخواید و براش تلاش کنید، به طور کامل یا به بخشی ازش میرسید
حالا درست و غلط سندیش بماند
من اینا رو میخوام توی خودم
ایشالا که به طور کامل بهشون برسم
