130

روز 130 نشده ولی 130 رو جلو جلو مینویسم

به وقت شام و لاتاری دو فیلمی بود که با این پیش فرض رفتم و دیدم که قراره فیلم های طرفدار نظام باشن

به وقت شام رو اگر میگی بین ایرانی ها خوب بود اوکی ، حله ، قابل درکه

ولی دیگه فیلمو گنده اش نکن

به وقت شام بین ایرانی ها خوب بود...

تموم شد

همون 4 از 10 با معیار تمام فیلم های دنیا 

(از این جا به بعد خوندنش به کسایی که فیلم عالی لاتاری رو ندیدن توصیه نمیشه چون داستان توش لو میره)

ولی لاتاری

ولی لاتاری...

10 از 10

لامصب ده از دههههههههههه

لعنتی تو قهرمان ساختی

حاج موسی ی بی منطق خشک مذهب ، یه جوری به دل ادم میشینه که نمیدونی چیکارش کنی

قراره اون دوست اطلاعاتیش باعث علاقه ما به وزارت اطلاعات بشه احتمالا ولی...

چه کنم که به عنوان یه ادم ناچارم که لاتاری رو دوست داشته باشم ، چون احساسات دارم

منه ضدانقلابه ، ضدولایت فقیه ، مخالف نظام ، طرفدار پر و پاقرص لاتاری و عاشق حاج موسی میشم

منی که با عقل و حدیث برعلیه این سیستم حرف میزنم

من پای لاتاری اشکم در اومد

نمیفهمیدم از شادی یا غمه یا چی

به وقت شام که رفتیم یک بار فقط صدای دست زدن هولدن رو به تنهایی توی یه صحنه ای که هیجان زده شده بود شنیدم

توی لاتاری 3 بار تو اخر فیلم کل سینما با هم دست زدن

به وقت شام فیلم خوبی بود

قشنگ بود

صحنه های جنگی خوبی داشت

موضوع جالب و به نظر من درستی رو دنبال میکرد

صد البته که جمهوری اسلامی 40 سال عمر داره و صده های زیادی ایران بدون جمهوری اسلامی امن و امان بوده

صده هایی که اقای خامنه ای توصیه میکنن به جای اونها به دوران های دیگر تاریخ بپردازیم

ولی به هر حال فعلا که این نظام هست و یه گل به سرمون زده اون هم امنیت که باز هم صد البته گل بزرگیه

وضعیتمون از عراق و سوریه بهتره

همین

حالا اینکه از 90 درصد دیگه کشورهای دنیا بدتره هم به نظر من یه حقیقتیه سر جای خودش

ولی به هر حال به وقت شام هم خیلی خوبی بود که کشش داده بودن 

ولی لاتاری

لعنتی لاتاری

من فقط دنبال صحنه اخرم که عکس داد زدن حاج موسی توی تلوزیون رو نشون میده

اونو بندازم پروفایل اینستام حداقل(پروفایل های تلگرامم کارین)

دیالوگ هم فقط دیالوگ حاج موسی:

«به امام هشتم قرار نبود اینجوری بشه»
همین حرف خودش صدتا معذرت خواهیه بابت وضعیت فعلی ، از طرف کسایی که جونوشون رو گذاشتن کف دستشون تا امروزه ما بهتر باشه ولی گول خوردن. 
اشتباهی نکردن ، ولی احساس گناه میکنن ، به جای عوام فریب های که فقط در زمان احساس خطر معذرت خواهی میکنن و اسمی از معذرت خواهی میبرن.

حرفی که من تا به حال هم از بابای شیمایی جبهه رفته ی خودم شنیدم

هم از سرهنگه شیمیایی ، بچه در راه جنگ (و طبق نظر بعضی دوستان "انقلاب") داده

حاج موسی دوست داشتنی ترین غیرمنطقی سینمای دنیاست